Wie ben ik in een getraumatiseerde en traumatiserende samenleving?

In dit boek prikkelt traumadeskundige Franz Ruppert de lezer met de indringende vraag hoe het mogelijk is dat de eindeloze vicieuze cirkel van psychische pijn en geweld zichzelf in stand blijft houden. Op basis van zijn wereldwijde therapeutische werk komt hij tot de conclusie dat de onopgeloste dader-slachtofferdynamieken in een mens zelf en tussen mensen onderling steeds nieuwe daders en slachtoffers veroorzaken.

Volwassenen die als kind niet welkom waren en niet tegen geweld zijn beschermd, herhalen hun traumatische ervaringen vaak met hun kinderen en in andere relaties. Een kind dat aanvoelt dat het niet gewild is, raakt onvermijdelijk beschadigd in zijn identiteit. De ervaring wordt opgeslagen in het lichaamsgeheugen en de bodem is gelegd voor verdere traumatisering, dikwijls eindigend in het eigen daderschap, dat zowel voor zichzelf als anderen traumatiserend is.

Ruppert maakt inzichtelijk dat door deze dader-slachtofferdynamiek van individuele leden de vicieuze cirkel van geweld zich steeds verder uitbreidt en een gemeenschap getraumatiseerd raakt. Hele samenlevingen kunnen op deze manier doordrongen zijn van trauma en openlijk of verborgen geweld uitoefenen, met vergaande gevolgen voor politiek, economie, klimaat, gezondheid en wereldvrede.

De belangrijkste vraag is echter: wie ben ík in een samenleving die getraumatiseerd is en met haar dader-slachtofferdynamieken mij en anderen traumatiseert? Niemand van ons kan ‘de wereld’ redden. Wel kunnen we onze eigen slachtoffer- en daderhoudingen gaan doorzien en vanuit onze ware identiteit gaan leven, en zo bijdragen aan een zo traumavrij mogelijke samenleving.