Behandeling van traumagerelateerde dissociatie

Over de hele wereld hebben behandelaars van cliënten met ernstig dissociatieve klachten dezelfde vragen en worstelen ze met vergelijkbare uitdagingen. Dit boek is niet alleen het resultaat van ontelbare uren ervaring in het behandelen van cliënten met een dissociatieve stoornis, maar is ook voortgevloeid uit supervisie en overleg waarin therapeuten vaak hun dringendste vragen, behoeften en kwetsbaarheden bespraken.

Dit boek bespreekt het verschijnsel dissociatie als vorm van non-realisatie. Het bevat hoofdstukken over het diagnosticeren van dissociatieve stoornissen, prognose, casusformulering, behandelplan, en behandelingsfasen en -doelen, op basis van methoden waarvan is bewezen dat ze het doeltreffendst zijn. De auteurs beschrijven waar de klemtoon zou moeten liggen bij de aanvang van een complexe therapie; hoe cliënten geholpen kunnen worden om zowel interne als externe veiligheid te kunnen ervaren zonder dat de therapeut daarbij de rol van ‘redder’ op zich neemt; hoe de therapeut systemisch kan werken met de dissociatieve delen van een cliënt op een manier die integratie bevordert; hoe nuttige grenzen kunnen worden gesteld en gehandhaafd; specifieke manieren om op het proces gericht te blijven veeleer dan op de inhoud; hoe er effectief en met mededogen kan worden omgegaan met gedesorganiseerde gehechtheid van cliënten en hun afhankelijkheid van de therapeut; hoe cliënten geholpen kunnen worden om traumatische herinneringen te integreren; wat te doen als de cliënt in woede ontsteekt, zich aanhoudend schaamt, vermijdend gedrag vertoont of niet in staat is om de therapeut te vertrouwen; en hoe er met compassie en begrip gewerkt kan worden aan de weerstand die zowel door de cliënt als door de therapeut binnen de therapeutische relatie wordt opgeroepen of gevoeld.

De therapeutische relatie en essentiële interventies binnen die relatie vormen de ruggengraat van de behandeling. Als zodanig richt dit boek zich daarom niet alleen op de meest praktische en theoretisch onderbouwde interventies (wat te doen en wat te zeggen), maar beklemtoont het ook het belang van samenwerken en samenzijn met de cliënt. Het beschrijft innovatieve, compassievolle behandelmethoden die gebaseerd zijn op de samenwerking tussen cliënt en therapeut en die geschraagd worden door de nieuwste onderzoeken op het gebied van gehechtheid en evolutionaire psychologie.